Sladoled, omiljena ljetna poslastica, ima dugu i bogatu istoriju koja seže hiljadama godina unazad. Od jednostavnog usitnjenog leda sa voćnim sokovima do kremastih i raznovrsnih ukusa koje danas poznajemo, sladoled je evoluirao i osvojio srca ljudi širom svijeta.
Istorija sladoleda: Od carskih trpeza do masovne proizvodnje
Prvi oblici sladoleda javljaju se još u drevnim civilizacijama. Poznato je da su stari Kinezi još 2000. godine prije nove ere miješali snijeg i led sa voćem, medom i mlijekom. Slične ledene poslastice pripremali su i stari Grci i Rimljani. Aleksandar Veliki je, prema zapisima, uživao u snijegu začinjenom medom i nektarom, dok je rimski car Neron slao robove u planine po snijeg koji se potom aromatizirao voćnim sokovima.
Značajnu ulogu u širenju sladoleda u Evropi pripisuje se Marku Polu, koji je u 13. vijeku iz Kine donio recepte za ledene deserte nalik šerbetu. Međutim, sladoled u obliku kakav danas poznajemo počeo je da se razvija u Italiji u 16. vijeku, gdje je postao popularan na dvorovima plemstva. Katarina de Mediči je, udajom za francuskog kralja Anrija II, donijela recepte za sladoled u Francusku, odakle se njegova popularnost proširila na ostatak Evrope.
Dugo vremena, sladoled je bio luksuz dostupan samo bogatima. Tek u 17. vijeku, otvaranjem prve slastičarnice u Parizu, “Café Procope”, sladoled postaje dostupan i široj javnosti. Industrijska proizvodnja sladoleda započela je u Sjedinjenim Američkim Državama sredinom 19. vijeka, što je dovelo do njegove masovne dostupnosti i popularnosti. Izum korneta za sladoled početkom 20. vijeka dodatno je doprinio njegovom uspjehu.
Vrste sladoleda: Bezbroj ukusa za svačiji ukus
Danas postoji bezbroj vrsta sladoleda, a osnovna podjela se može napraviti na:
- Mliječni sladoledi: Prave se od mlijeka, pavlake, šećera i dodataka poput jaja. Bogati su i kremasti, a najpopularniji ukusi su vanilija, čokolada, lješnjak i pistacija.
- Voćni sladoledi (sorbet): Prave se od voća, vode i šećera. Ne sadrže mlijeko i idealni su za osvježenje. Popularni ukusi su limun, jagoda, malina i mango.
- Gelato: Tradicionalni italijanski sladoled koji sadrži manje mliječne masti i manje zraka od klasičnog sladoleda, što mu daje gušću teksturu i intenzivniji ukus.
- Meki (soft) sladoled: Sladoled iz automata koji se služi na nižoj temperaturi i sadrži više zraka, što ga čini mekšim i lakšim.
- Dondurma: Tradicionalni turski sladoled koji se pravi sa salepom (brašnom od korijena divlje orhideje) i mastikom (smolom drveta), što mu daje jedinstvenu rastezljivu i žvakastu teksturu.
Pored ovih osnovnih vrsta, postoje i brojne druge varijacije, kao što su sladoledi na štapiću, smrznuti jogurti, te sladoledi sa različitim prelivima, komadićima čokolade, keksa i orašastih plodova.
Jednostavan recept za domaći sladoled od vanilije
Ukoliko želite da se oprobate u pripremi domaćeg sladoleda, donosimo vam jednostavan recept za klasični sladoled od vanilije.
Sastojci:
- 2 šolje (500 ml) slatke pavlake
- 1 šolja (250 ml) punomasnog mlijeka
- ¾ šolje (150 g) šećera
- 1 kašičica ekstrakta vanilije
- Prstohvat soli
Priprema:
- U posudi srednje veličine pomiješajte slatku pavlaku, mlijeko, šećer i so. Miješajte dok se šećer potpuno ne otopi.
- Dodajte ekstrakt vanilije i promiješajte.
- Smjesu prebacite u posudu pogodnu za zamrzavanje i poklopite.
- Stavite u zamrzivač na najmanje 4-6 sati, ili dok se potpuno ne stegne.
- Za kremastiju teksturu, preporučuje se da smjesu promiješate svakih sat vremena tokom prva 3-4 sata zamrzavanja.
Uživajte u svom domaćem sladoledu!
Za preuzimanje ovog članka navesti izvor te postaviti link prema ovoj strani.
